Iedereen heeft wel eens pasta carbonara gegeten of geprobeerd te maken. Maar eerlijk is eerlijk: negen van de tien keer zou een Italiaan spontaan een paniekaanval krijgen als hij jouw versie zou zien. Room? Spekblokjes uit de supermarkt? Ui erbij? Stop. Dat is geen carbonara, dat is een culinair misverstand. Toch blijft carbonara één van de meest geliefde pasta’s ter wereld. Tijd dus om er eens tien verrassende weetjes over te delen.
1. Waar komt pasta carbonara eigenlijk vandaan?
Iedereen die ooit in Rome is geweest, weet dat carbonara daar bijna heilig is. De oorsprong is een beetje mistig, maar de meeste verhalen wijzen naar de Romeinse mijnwerkers, de “carbonari”. Zij zouden pasta hebben gegeten met eenvoudige ingrediënten die lang houdbaar waren: pasta, eieren, gezouten spek en kaas. Simpel, voedzaam en vullend.
Anderen beweren dat carbonara tijdens de Tweede Wereldoorlog ontstond, toen Amerikaanse soldaten hun bacon en eipoeder meebrachten. Hoe het ook precies zit, één ding staat vast: carbonara is pure Italiaanse trots en Rome zal je vergeven… tenzij je room toevoegt.
2. Waarom hoort er géén room in carbonara?
Oké, laten we dit meteen uit de wereld helpen. Room in carbonara is een van de grootste zonden die je in Italië kunt begaan. Toch doen we het in Nederland massaal, want “het maakt het zo lekker romig”. Het probleem is: dat hoeft niet. De romigheid hoort namelijk te komen van het mengsel van eigeel en geraspte pecorino of Parmezaanse kaas dat zich vermengt met het zetmeelwater van de pasta.
Dus: geen room, geen kookroom, geen slagroom. Je oma mag dan zweren bij haar carbonara-met-room, maar de Italianen krijgen er nachtmerries van.
Toch is het ergens ook wel begrijpelijk dat room in Nederland zo populair is geworden. Room is simpelweg een stuk goedkoper dan een flinke klomp pecorino of Parmezaanse kaas, zeker als je voor een heel gezin moet koken. De originele variant is zonder twijfel authentieker en rijker van smaak, maar vraagt ook om ingrediënten die wat meer kosten. Veel thuiskoks kiezen dus voor room als budgetvriendelijk alternatief, ook al weet elke Italiaan dat dit technisch gezien een culinaire overtreding is.
3. Welke pasta gebruik je voor carbonara?
Traditioneel wordt carbonara gemaakt met spaghetti. Toch kiezen veel Italianen ook voor rigatoni of bucatini, omdat de saus zich daar nog beter aan hecht. Die dikke buisjes werken als een soort carbonara-spons.
Wat je in elk geval nooit moet doen: farfalle (strikjespasta) of macaroni gebruiken. Daar zal geen Romein ooit goedkeuring voor geven. Carbonara is geen kermis, het is een traditie.
4. Guanciale, pancetta of spekblokjes?
Hier gaat het vaak mis in Nederlandse keukens. Veel mensen pakken gewoon een bakje spekblokjes uit de supermarkt. Lekker makkelijk, maar eigenlijk is dat vloeken in de kerk.
De originele carbonara wordt gemaakt met guanciale: dat is Italiaans wangspek, vet en vol van smaak. Pancetta mag ook nog net, maar guanciale is de koninklijke weg. Spekblokjes zijn voor door de stamppot, niet voor carbonara.
Italianen zeggen weleens: “Carbonara senza guanciale è come Roma senza Colosseo.”
Vrij vertaald: “Carbonara zonder guanciale is als Rome zonder het Colosseum.”
5. Waarom draait alles om de juiste timing?
De magie van carbonara zit in de bereiding. Je kookt de pasta, je bakt de guanciale, en dan moet je de hete pasta mengen met het eigeel-kaas-mengsel zónder dat het een roerei wordt.
Dat is het moment waarop carbonara mislukt of slaagt. Je moet snel werken, goed mengen en net genoeg warmte hebben. Te heet? Dan krijg je scrambled eggs met pasta. Te koud? Dan krijg je natte slierten zonder saus.
Carbonara is dus eigenlijk een kooktest. Heb je de techniek in de vingers, dan ben je een halve Italiaan.
6. Waarom is carbonara een relatie-test?
Het klinkt overdreven, maar carbonara kan je relatie maken of breken. Stel je voor: jij wil hem traditioneel maken, je partner gooit er toch room bij “want dat is lekkerder”. Je kijkt elkaar aan en denkt: “Passen we eigenlijk wel bij elkaar?”
In Italië wordt het zelfs een soort vriendschapstest. Wie room toevoegt, laat zien dat hij de regels niet respecteert. Wie guanciale gebruikt en zijn eieren op de juiste manier klopt, is een ware vriend. Carbonara zegt soms meer dan Tinder.
7. Hoeveel calorieën zitten er in carbonara?
Laten we eerlijk zijn: carbonara is geen dieetvoeding. Een bord met pasta, guanciale, eieren en kaas tikt al snel richting de 700 calorieën. Maar hé, het is ook een gerecht dat je niet elke dag eet.
Bovendien is het vullend en heb je na een goed bord carbonara de rest van de dag geen honger meer. Denk er gewoon zo over: beter één keer per week een echte carbonara, dan drie keer per week een nepper met room.
8. Waarom is carbonara een TikTok-sensatie?
Carbonara is al eeuwen oud, maar dankzij TikTok en Instagram is het gerecht opnieuw populair geworden. Je ziet er de mooiste carbonara’s voorbij komen, maar ook de grootste rampen. Van mensen die er slagroom en knoflooksaus bij gooien tot iemand die carbonara in de magnetron probeerde te maken.
Italië kijkt verbijsterd toe, maar stiekem vinden ze het ook wel grappig. Want hoe meer foute carbonara’s er circuleren, hoe meer de échte wordt gewaardeerd.
9. Welke varianten bestaan er?
Hoewel puristen zullen zeggen dat je carbonara alleen maar op de traditionele manier mag maken, zijn er intussen talloze varianten ontstaan. Denk aan:
- Vegetarische carbonara: met courgette, champignons of zelfs gerookte tofu.
- Japanse carbonara: vaak met udon-noedels en een tikje sojasaus.
- Camping-carbonara: ja, dat is gewoon spekreepjes en slagroom in een koekenpan op de camping. Niet Italiaans, wel nostalgisch.
Soms mag je een beetje spelen, zolang je maar niet zegt dat het “echte carbonara” is.
10. Het originele pasta carbonara recept voor 4 personen
Laten we eerlijk zijn: na al dat gepraat over hoe het wel en niet hoort, wil je waarschijnlijk gewoon zelf een échte carbonara maken. Goed nieuws, dat kan. Het recept is verrassend simpel, maar juist daarin schuilt de kunst. Met dit recept maak je genoeg voor 4 personen.
Ingrediënten
- 400 gram spaghetti (klassiek, geen penne of tagliatelle)
- 150 gram guanciale (Italiaans wangspek, eventueel pancetta als je écht niks anders vindt)
- 4 eidooiers + 1 heel ei
- 80 gram Pecorino Romano (of Parmezaanse kaas als alternatief)
- Zwarte peper (versgemalen, flink wat)
- Zout voor het pastawater
Bereiding
- Breng een grote pan water met zout aan de kook en kook de spaghetti al dente. Bewaar een kopje kookvocht.
- Snijd de guanciale in blokjes of reepjes en bak het langzaam uit in een koekenpan tot het knapperig is. Zet het vuur dan laag.
- Klop in een kom de eidooiers, het hele ei en de geraspte Pecorino los tot een romig mengsel. Voeg veel zwarte peper toe.
- Giet de pasta af, maar houd wat kookvocht apart. Doe de pasta bij de guanciale en roer goed door.
- Haal de pan van het vuur en voeg meteen het eimengsel toe. Roer snel, zodat het mengsel romig wordt maar niet stolt. Voeg eventueel een scheutje kookvocht toe om het perfect smeuïg te maken.
En dan: serveren. Geen room, geen rare toevoegingen, alleen de eenvoud van eieren, kaas, guanciale en peper. Dat is de magie van carbonara.
Conclusie: Carbonara is simpel, maar allesbehalve eenvoudig
Het mooie aan pasta carbonara is dat je maar vijf ingrediënten nodig hebt: pasta, guanciale, eieren, kaas en zwarte peper. Maar de kunst zit hem in het doen. De juiste pasta, de juiste timing, en vooral: géén room.
Dus de volgende keer dat je carbonara maakt, denk dan aan Rome, aan de mijnwerkers of de Amerikaanse soldaten, en vooral aan de Italianen die met argusogen toekijken. Maak het goed, en je hebt een gerecht dat simpel maar briljant is.
Weet jij een restaurant waar je echt lekkere pasta carbonara kan eten? Laat het weten in de reacties, zo helpen we elkaar aan de beste tips. Maar uiteindelijk mag je natuurlijk helemaal zelf beslissen hoe je de carbonara maakt. Smaak is immers persoonlijk. Met een berg groente, supermarktspekjes of een flinke scheut room: het wordt eigenlijk altijd lekker.
“La carbonara non si discute, si mangia.”
Vrij vertaald: “Over carbonara discussieer je niet, je eet ’m gewoon.”
Ben je dol op eten en verhalen over eten? Neem dan een kijkje bij onze andere blogs over wereldgerechten, snacks en culinaire klassiekers. Want zeg nou zelf: wat is er leuker dan lezen over eten terwijl je eigenlijk al trek hebt?
Over de auteur
