Bijnamen in het profvoetbal beginnen vaak als een grapje onder teamgenoten, een media-aandachtstunt of een manier om een speler sneller herkenbaar te maken. Maar soms gaat het veel verder dan dat. Sommige bijnamen groeien uit tot legendarische titels die een speler definiëren, soms meer dan zijn eigen naam. Ze verschijnen op shirts, worden in het stadion gescandeerd en worden soms zelfs onderdeel van de voetbalcultuur zelf. In deze uitgebreide top 10 duiken we dieper in bijnamen die klein begonnen maar volledig uit de hand liepen. We bekijken waar ze vandaan komen, wat ze betekenen en hoe ze een rol spelen in het imago van deze iconische spelers.
1. Edgar Davids – De Pitbull
Edgar Davids is met zijn onafscheidelijke sportbril en kenmerkende dreadlocks één van de meest herkenbare Nederlandse voetballers ooit. Zijn bijnaam ‘De Pitbull’ kreeg hij in de vroege jaren negentig van bondscoach Louis van Gaal, die meteen doorhad dat Davids’ spelstijl niet voor watjes was. De middenvelder speelde met een tomeloze energie, was overal op het veld te vinden en liet zich nooit kennen. Zijn felle duels en onverzettelijkheid maakten hem letterlijk en figuurlijk een pitbull die zijn tegenstanders niet meer losliet. Dat beeld klampte zich aan hem vast, ook omdat hij fysiek, fel en onvermoeibaar was. Zelfs na zijn actieve carrière blijft ‘De Pitbull’ een synoniem voor het soort middenvelder dat strijd en passie belichaamt.
Bovendien paste de bijnaam perfect bij zijn uitstraling. Het gaf hem iets dierlijks en vechtlustigs, maar ook iets waar je respect voor moest hebben. Davids was een voorbeeld van pure wilskracht, iets wat in voetbal nooit genoeg gewaardeerd kan worden. Zijn bijnaam werd een statement over hoe hij voetbalde, zonder ooit zijn technische kwaliteiten te vergeten. Voor velen blijft hij hét voorbeeld van de onverschrokken en gedreven middenvelder.
2. Gennaro Gattuso – Ringhio, de Grommer
Als er een Italiaanse voetballer is die op het eerste gezicht maar één ding uitstraalt, dan is het wel Gennaro Gattuso. Zijn bijnaam ‘Ringhio’, wat ‘grommen’ betekent, werd hem gegeven omdat hij altijd vocht als een hond die zijn territorium verdedigt. Gattuso speelde met een rauwheid die zeldzaam is, hij was een middenvelder die niet alleen technisch kon spelen, maar vooral door zijn fysieke en mentale vechtlust de harten van fans veroverde.
De bijnaam ontstond al snel in Italië en groeide uit tot een handelsmerk. Het ging niet alleen om de manier waarop hij speelde, maar ook om zijn uitstraling buiten het veld. Als trainer draagt hij de naam nog steeds met trots. De associatie met grommen zegt iets over zijn karakter: altijd alert, nooit passief, altijd klaar om te strijden. Gattuso’s bijnaam werd zelfs een metafoor voor het vechtende Italië in het voetbal. Het verhaal laat zien dat een bijnaam niet alleen een grapje hoeft te zijn, maar een reflectie kan zijn van persoonlijkheid en karakter.
3. Ronaldinho – O Bruxo, de Tovenaar
Ronaldinho was een fenomeen dat het voetbal veranderde met zijn spelplezier, flair en ongelooflijke technische vaardigheden. Zijn bijnaam ‘O Bruxo’, wat ‘de Tovenaar’ betekent, vat perfect samen wat hij op het veld liet zien. Zijn spectaculaire dribbels, verrassende panna’s en onvoorspelbare acties leken soms magisch.
In Brazilië kreeg hij die bijnaam al snel omdat hij dingen kon die geen ander kon. Hij bracht voetbal terug naar zijn essentie: creativiteit en vreugde. De bijnaam groeide mee met zijn carrière, vooral toen hij doorbrak bij FC Barcelona en een van de grootste sterren ter wereld werd. Oorspronkelijk een bijnaam uit zijn geboortestad Porto Alegre, werd het een wereldwijde eretitel die ook in reclames en media rondging. Ronaldinho was meer dan een voetballer, hij was een kunstenaar. Zijn bijnaam vertelt het verhaal van een speler die de wetten van de zwaartekracht leek te tarten met zijn magische voeten.
4. Andoni Goikoetxea – De Slager van Bilbao
Niet alle bijnamen zijn lief of positief. Andoni Goikoetxea, de Baskische verdediger van Athletic Bilbao, kreeg de bijnaam ‘De Slager van Bilbao’ vanwege zijn keiharde speelstijl en beruchte tackles. Vooral zijn zware overtreding in 1983 waarbij hij het been van Diego Maradona brak, maakte indruk. De Spaanse media doopten hem ‘El Carnicero de Bilbao’ en dat stempelde zijn reputatie.
Deze bijnaam overschaduwde niet alleen zijn carrière, maar zette ook een stempel op zijn nalatenschap. Hij stond symbool voor het ruwe, harde voetbal dat in die tijd gangbaar was. Hoewel hij een solide verdediger was, blijft die bijnaam vooral verbonden aan die brute tackle. Het is een voorbeeld van hoe een bijnaam soms een last kan zijn die een speler moeilijk van zich afschudt. In het voetbal wordt Goikoetxea nog steeds herinnerd als die harde verdediger, met die bijnaam die alles zegt over zijn speelstijl.
5. Marco van Basten – Het Zwijgende Goud
Marco van Basten was een elegant spits met een klasse apart, maar ook een vrij introvert persoon. In Italië, waar hij zijn topjaren had bij AC Milan, kreeg hij de bijnaam ‘Il Cigno di Utrecht’, de Zwaan van Utrecht, vanwege zijn sierlijke loopstijl en technische klasse. Daarnaast kreeg hij de bijnaam ‘Het Zwijgende Goud’ vanwege zijn stille aard en het feit dat hij zijn voeten meer liet spreken dan zijn mond.
Deze bijnaam vertelt een verhaal over een speler die meer indruk maakte met zijn spel dan met woorden. Van Basten was geen uitbundige persoonlijkheid, maar zijn prestaties op het veld waren goud waard. Zijn karakter als introverte kampioen zorgde ervoor dat ‘Het Zwijgende Goud’ een bijnaam werd die perfect zijn unieke combinatie van talent en persoonlijkheid beschreef. Het laat ook zien dat bijnamen respectvol kunnen zijn en een waardering uitdrukken voor zowel het spel als het karakter van een speler.
6. Zlatan Ibrahimović – De Leeuw van Malmö
Zlatan Ibrahimović is een speler die zijn bijnaam deels zelf in de hand heeft gehouden. ‘De Leeuw van Malmö’ is een bijnaam die hij in interviews, social media en zelfs in zijn autobiografie omarmt. Het beeld van de leeuw past bij zijn imago als ongenaakbare leider en krachtpatser op het veld. Hij staat bekend om zijn zelfvertrouwen, fysieke kracht en scorend vermogen, eigenschappen die je ook aan een leeuw zou toedichten.
De bijnaam is inmiddels een belangrijk onderdeel van Zlatans merk. Hij gebruikt het ook in commerciële producten zoals zijn parfumlijn. Wat begon als stoere praat groeide uit tot een symbool voor zijn dominantie en zelfbewustzijn. Het illustreert hoe een bijnaam niet alleen een label kan zijn, maar ook een persoonlijk statement en marketingtool. De Leeuw van Malmö staat voor onverschrokkenheid, kracht en trots.
7. Paul Gascoigne – Gazza
Paul Gascoigne, of ‘Gazza’, was een voetballer die zowel geliefd als tragisch was. Zijn bijnaam begon als een bijnaam van fans, vooral bij Newcastle United en Tottenham Hotspur, en groeide uit tot een begrip in het Engelse voetbal. ‘Gazza’ was meer dan een naam; het stond voor zijn creatieve speelstijl en zijn openhartige, vaak tumultueuze persoonlijkheid.
Gazza werd een cultheld die nooit onopgemerkt bleef, zowel op als buiten het veld. Zijn bijnaam werd gebruikt door media alsof het een apart personage was, soms als een held, soms als een tragische figuur. Het laat zien hoe een bijnaam kan uitgroeien tot iets dat de hele carrière en het publieke imago van een speler omvat. Gazza staat symbool voor de dubbelheid van talent en kwetsbaarheid.
8. Ronaldo (de Braziliaan) – De Dikke Ronaldo
Een pijnlijke maar treffende bijnaam is ‘De Dikke Ronaldo’. Na zijn actieve carrière werd Ronaldo Luís Nazário de Lima vaker zo genoemd om hem te onderscheiden van Cristiano Ronaldo. Ondanks zijn enorme voetbaltalent, drie keer Wereldvoetballer van het Jaar en meerdere wereldkampioenschappen, kreeg hij een bijnaam die vooral verwijst naar zijn postuur na zijn actieve jaren.
Zelf ging Ronaldo er luchtig mee om, maar het is opvallend dat een speler van zijn klasse vooral herinnerd wordt aan zijn gewicht. Het is een voorbeeld van hoe bijnamen soms respectloos of kwetsend kunnen zijn, maar toch blijven hangen in de publieke opinie. Deze bijnaam illustreert hoe imago en media-aandacht soms de aandacht afleiden van het pure voetbal.
9. Jens Lehmann – Mad Jens
De Duitse doelman Jens Lehmann kreeg zijn bijnaam ‘Mad Jens’ vanwege zijn grillige en soms onvoorspelbare gedrag. Bij Arsenal en in het Duitse elftal stond hij bekend om zijn uitbarstingen, conflicten met medespelers en bizarre beslissingen tijdens wedstrijden. Zijn temperament maakte hem geliefd én gevreesd.
Supporters riepen ‘Mad Jens’ vaak met liefdevolle spot, maar de bijnaam bleef plakken en werd zelfs door trainers gebruikt. Het laat zien dat een bijnaam ook iets kan zeggen over het karakter en de mentaliteit van een speler. Lehmanns bijnaam vat zijn hectische carrière en opvallende persoonlijkheid perfect samen. Hij was een keeper die nooit onopgemerkt bleef.
10. Lionel Messi – La Pulga, de Vlo
Misschien wel de bekendste bijnaam uit het voetbal is die van Lionel Messi: ‘La Pulga’, wat ‘de Vlo’ betekent. Oorspronkelijk verwees het naar zijn kleine postuur als kind, maar het werd al snel een metafoor voor zijn spel. Klein, snel, wendbaar en bijna onmogelijk te stoppen. Messi dartelt over het veld met een stijl die doet denken aan een vlo die overal tegelijk is.
De bijnaam ontstond in zijn jeugdjaren bij Newell’s Old Boys in Argentinië en groeide mee met zijn carrière. Nu is ‘La Pulga’ een bijnaam die je overal ter wereld hoort, zelfs in officiële FIFA-video’s. Het laat zien hoe een bijnaam helemaal kan versmelten met het imago van een speler, en hoe het een symbool kan worden voor zijn speelstijl en unieke talent.
Conclusie
Deze tien bijnamen laten zien dat een bijnaam meer kan zijn dan een grapje of een makkelijke aanduiding. Ze kunnen het karakter, de stijl, het imago of de reputatie van een voetballer samenvatten. Soms worden ze een last, soms een symbool van trots, en altijd een onderdeel van de voetbalgeschiedenis. Of het nu de vechtlust van Davids, de magie van Ronaldinho, de ruigheid van Goikoetxea of de elegantie van Van Basten is, deze bijnamen zijn iconisch geworden en vertellen verhalen die verder gaan dan het spel.
