
Het weer is soms gewoon raar. We kennen regen, sneeuw, hitte, onweer, niks nieuws. Maar af en toe gooit de natuur er iets in dat je niet zag aankomen. Dingen die zo vreemd zijn dat ze bijna niet echt lijken. Toch zijn ze dat wel.
Sommige van deze gebeurtenissen zijn officieel gemeten. Andere zijn zo goed vastgelegd of gedocumenteerd dat je er niet omheen kunt. Eén ding is zeker: het laat zien dat het weer niet altijd voorspelbaar is.
Hier zijn 10 van de vreemdste en meest extreme weerfenomenen die ooit zijn waargenomen.
1. 56,7°C in Death Valley – het heetste ooit gemeten
Op 10 juli 1913 werd in Furnace Creek, in Death Valley (Californië), een temperatuur van 56,7°C gemeten. Dat is de hoogste temperatuur die ooit officieel op aarde is vastgelegd.
Die hitte is niet te vergelijken met een warme zomerdag. Je lichaam droogt letterlijk uit terwijl je stilstaat. Elektronica stopt ermee. Auto’s raken oververhit. Vogels vallen uit de lucht. En zelfs als je in de schaduw zit, voelt het alsof je wordt geroosterd.
Toch komen er elk jaar mensen naartoe. Voor de foto. En daarna weer snel terug de auto in, airco op maximaal.
2. -89,2°C op Antarctica – kou die alles stillegt
Op 21 juli 1983 werd op het Vostok Station in Antarctica de laagste temperatuur ooit gemeten: -89,2°C. Dat is kou op een ander niveau. Je adem bevriest in seconden. Je huid vriest vast aan metaal. Batterijen gaan meteen leeg.
Zelfs met dikke beschermende kleding is het lastig om buiten te functioneren. En dan te bedenken dat er mensen waren die hier onderzoek deden. Op deze plek is geen enkel levend wezen dat hier van nature voorkomt. Alles wat er is, is gebracht. En goed ingepakt.
3. Hagelstenen van 1 kilo in Bangladesh – ijsballen uit de hel
In april 1986 werd Bangladesh getroffen door een bizarre hagelbui. In de regio Gopalganj vielen hagelstenen die tot wel één kilo wogen. Ja, één kilo.
De schade was verschrikkelijk. Meer dan 90 mensen kwamen om het leven. Dieren raakten gewond, huizen werden kapotgeslagen. Boeren verloren in enkele minuten hun hele oogst. Het was geen bui, het was een bombardement van ijs.
Zo’n extreme hagel komt zelden voor, maar het kan gebeuren onder de juiste (of eigenlijk: verkeerde) omstandigheden. Meestal gebeurt dit bij grote onweerswolken in warme, vochtige gebieden.
4. 768 kilometer lange bliksemflits – van Amsterdam tot Parijs
In juni 2020 registreerde de Wereld Meteorologische Organisatie een record brekende bliksemflits van 768 kilometer lang. Hij liep horizontaal, dwars door de lucht, over drie Amerikaanse staten.
Dat is niet zomaar een flits aan de horizon maar dat is een gigantische elektrische verbinding door de atmosfeer. En nee, het duurde ook geen fractie van een seconde. De flits hield bijna 10 seconden aan.
Zo’n bliksem is zeldzaam, maar vooral mogelijk in gigantische stormsystemen. Het laat zien hoe bizar groot en krachtig onweer kan worden.

5. Vissenregen in Honduras – ja, echt
In het dorpje Yoro in Honduras gebeurt iets wat bijna niemand gelooft tot ze het met eigen ogen zien: het regent er af en toe vissen.
Volgens inwoners gebeurt het één of twee keer per jaar, meestal in mei of juni, na zware regenval. De vissen vallen dan gewoon uit de lucht, op straat. Mensen rapen ze op met emmers.
Wetenschappers denken dat het komt door waterhozen of wervelwinden die vissen uit rivieren zuigen en ergens anders neer laten komen. Klinkt gek? Is het ook. Maar het is al decennia gedocumenteerd.

6. Een droogte van 400 jaar in Chili
In het noorden van Chili ligt de Atacama-woestijn, één van de droogste plekken op aarde. Op sommige plaatsen is daar 400 jaar lang geen meetbare regen gevallen.
De grond is er zó droog dat wetenschappers denken dat het lijkt op het oppervlak van Mars. Sterker nog: NASA test er apparatuur voor toekomstige ruimtemissies.
Planten zijn er nauwelijks, dieren overleven alleen onder de grond of ’s nachts. En toch zijn er plekken waar ooit mensen woonden. Regenwater vingen ze op in de bergen, honderden kilometers verderop.
7. Zandstorm die de halve planeet bereikte
In maart 2022 trok een enorme zandstorm vanuit de Sahara over delen van Europa. In Spanje kleurde de lucht oranje, in Frankrijk zat alles onder een laag stof. Zelfs in Zwitserland werd Saharazand aangetroffen op sneeuwvelden.
Deze stofstormen ontstaan als de wind hard genoeg waait in droge gebieden. Het fijne stof kan daarna duizenden kilometers afleggen. Satellietbeelden lieten zien hoe het zand over de Atlantische Oceaan trok.
Resultaat: oranje luchten, ademhalingsproblemen, en autoruiten die opeens mat waren van het zand in landen waar je het totaal niet verwacht.
8. Sneeuw in de Sahara – wit zand in de woestijn
De Sahara is warm, droog, stoffig. Maar in januari 2018 lag er ineens sneeuw. In het Algerijnse stadje Ain Sefra viel bijna 40 centimeter sneeuw op het zand.
De temperatuur daalde ’s nachts tot onder het vriespunt. Overdag smolt het snel weer weg, maar foto’s van witte duinen gingen de wereld over. Het was niet de eerste keer: ook in 1979, 2016 en 2017 viel er sneeuw.
Het blijft een vreemd gezicht: witte vlokken op rode duinen. Alsof iemand de woestijn heeft verwisseld met een skigebied.
9. De langste hittegolf ooit: 160 dagen boven de 37°C
In 2005 beleefde de stad Marble Bar in Australië een extreem hete periode. Maar het record stamt eigenlijk uit 1923–1924: toen bleef het daar 160 dagen lang elke dag boven de 37,8°C (100°F).
Dat is meer dan vijf maanden onafgebroken hitte. Geen regen, geen afkoeling, gewoon bakken in de zon. En Marble Bar is geen verlaten plek, er wonen gewoon mensen.
Ze zijn eraan gewend, zeggen ze zelf. Maar airco’s draaien daar niet voor niets op volle toeren. En de schaduw? Die is daar heilig.
10. Storm met de meeste orkanen tegelijk – 2020, een jaar vol chaos
2020 was al geen normaal jaar, en dat gold ook voor het weer. In september waren er vijf tropische stormen tegelijk actief in de Atlantische Oceaan. Dat was nog nooit eerder vertoond.
Meteorologen hadden zelfs extra namen nodig, omdat de standaardlijst op was. Stormen met namen als Alpha, Beta en Gamma verschenen op de kaart.
Het was een chaotisch seizoen dat liet zien hoe druk het orkaangebied rond de Caraïben kan zijn. Zeker nu oceaanwater opwarmt en stormen vaker voorkomen.